سید علی محمد موسوی - دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق عمومی واحد میبد ،دانشگاه آزاد اسلامی، میبد، ایران.

موضوع این مقاله بررسی صلاحیت های قضایی در پرتو تحقق عدالت می باشد. تحقق اصول تضمین عدالت قضایی، مبتنی بر دو مؤلفه عمده است: یکی عوامل تأثیرگذار شخصی و روانی دادرس و دیگری جنبه قانونی، که ضمانت اجرای تخلف از اصول فوق و همچنین راهکارهای پیشگیرانه را ارائه کرده است. آنچه که ذیل مؤلفه اول مورد مطالعه قرار می گیرد ریشه در قدرت نفس و نحوه تربیت قاضی دارد، که از موضوع این مقاله خارج است. در مقاله حاضر جایگاه اصول یا شاخصه های عدالت قضایی را در قوانین موضوعه کنونی شناخته و در حقیقت به این پرسش پاسخ خواهیم داد که نظام قضایی تا چه حدودی توانسته است در قالب قوانین و مقررات تحقق این اصول را تضمین کند یا به عبارت دیگربه موجب قانون مأمور رسیدگی به آن امر باشد، نسبت به آن رسیدگی و صدور رای اقدام کند. صلاحیت دادگاه در رسیدگی به امر بخصوص، در عین حال متضمن این معناست که مقنن آن دادگاه را شایسته رسیدگی به امر مزبور و تمیز حق دار از بی حق و اعلام آن به موجب رای و علی الاصول، دستور اجرای آن تشخیص داده است. ساختار این مقاله در طی دو فصل معین گرد آوری شده است. نتیجه گیری که از مباحث مطرح شده می توان گرفت این است که رعایت اصل برابری در دادرسی ها و رسیدگی های قضایی باعث می شود که عدالت در جامعه محقق شود و دیگر اینکه رسیدگی های قضایی اگر مطابق با قانون باشد حق و حقوق افراد داده می شود و تبعیض وجود ندارد و این یعنی تحقق عدالت. در ضمن مقاله به بررسی مباحث مطرح شده می پردازیم.

عدالت، صلاحیت، اداره، دعاوی