عباس ابراهیمی فرسنگی - دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق عمومی واحد میبد، دانشگاه آزاد اسلامی، میبد، ایران

موضوع این مقاله حقوق بشر در پرتو تحقق عدالت می باشد. مشکلی که در تعریف حقوق بشر وجود دارد ناشی از مفهوم و ماهیت «حقوق» است که مناقشات فراوانی در میان فلاسفه حقوق برانگیخته است. بطور کلی در مورد ماهیت حقوق دو نظریه وجود دارد: نظریه ای که بر اراده یا انتخاب تاکید می ورزد و نظریه ای که بر نفع یا مصلحت تکیه می کند. در نظریه اول که مدافع اصلی معاصر آن «هارت» می باشد، فرد دانسته شده است.مطابق این نظریه حق عبارت است از قدرتی که قانون به افراد داده است تا کاری را انجام داده یا آن را ترک کنند. بنابراین فرد می تواند حق مورد نظر را اسقاط کند یا آن را اجرا نماید. براین نظریه انتقاداتی وارد است از جمله این که بعضی از حقوق فردی مثل حیات قابل اسقاط یا واگذاری نیست. آیا فرد می تواند حق زندگی کردن را از خود سلب کند و یا اختیار زندگی خود را به دست دیگران بسپارد؟ آیا تکلیف به رعایت حق حیات دیگران با رضایت دارنده حق، ساقط می شود؟ کسی نمی تواند دیگری را حتی با رضایت او، به قتل برساند یا مورد شکنجه قرار دهد. از سوی دیگر در این نظریه میان حق تمتع و حق استیفاء تفکیکی دیده نمی شود. این مقاله در طی و فصل معین گردآوری شده است و نتیجه ای که از مباحث مطرح شده می توان گرفت این است که رعایت عدالت یعنی احترام به حقوق افراد که این موافق آیین نامه حقوق بشر است و دیگر اینکه عدالت باید به شکل فراگیر باشد تا موافق قواعد حقوق بشر باشد. در ضمن مقاله به بررسی مطالب مطرح شده می پردازیم.

حقوق بشر. عدالت. برابری. مردم