مرضیه فدایی حیدری - کارشناسی ارشد حقوق جزا وجرم شناسی - دانشگاه اسلامی واحد میبد
سیدمهدی منصوری - دکترای جزا وجرم شناسی – دانشگاه آزاد اسلامی واحد میبد

در بند اول ماده 59 قانون مجازات اسلامى مصوب 1371، یکى از علل موجهه ى جرم اقدامات تربیتى والدین در تنبیه اولاد در حدود متعارف دانسته شده است. این حق قانونى در تنبیه اولاد، در قانون مجازات اسلامى داراى اجمال است و بنا بر اصل 167 قانون اساسى براى رفع اجمال آن باید به منابع شرعى مراجعه کرد. روایات چهار قید مختلف بر تأدیب والدین بار مى کنند. سه قیدى که مرتبط با عنصر مادى است عبارتند از محدود بودن تأدیب بدنى به سن هفت یا هشت و یا ده سال و محدود بودن تنبیه بدنى به استنکاف از بجا آوردن نماز و منجر نشدن تأدیب به آسیب بدنى. تحدید مرتبط با عنصر روانى عبارت است از این که این تأدیب نباید در حال عصبانیت تحقق پیدا کند.در مقاله ى پیش رو به تفصیل به بررسى این پیش شرط ها اقدام خواهد شد. اما قانون جدید مجازات اسلامی مصوب 92/2/1 همانند دو قانون قبل از خود، یعنی قانون راجع به مجازات اسلامی مصوب 1361 و قانون مجازات اسلامی مصوب 1370، به والدین، و اولیا و سرپرستان قانونی اطفال و به طور کلی محجورین، اجازه تأدیب داده است.

تنبیه، تادیب، کودک، والدین و حق تعزیر