پارکینگ های عمومی از نظر کمیت و کیفیت در فضای شهری شهرپاوه

این پژوهش به مکانیابی پارکنیگهای عمومی در فضای شهری شهر پاوه باستفاده از مدل تحلیل سلسله مراتبی AHP منطق فازی در محیط GIS می پردازد. روش این پژوهش از جهت هدف پژوهش کاربردی و از منظر چهارچوب پژوهش تحلیلی توصیفی است جمع آوری اطلاعات به صورت میدانی، کتابخانه ایی استفاده از پرسشنامه با حجم 400 نفر و مصاحبه با کارشناسان و متخصصان این امر صورت پذیرفته و هفت معیار 1- شیب 2- تراکم جمعیت 3- فاصله از مراکز جذب سفر مراکز تجاری و مراکز خرید اصلی شهر، مراکز اموزشی مراکز اداری، مراکز فرهنگی مراکز درمانی و بیمارستانها یافته های این پژوهش منجر به پهنه بندی محدوده ی مورد مطالعاتی در پنج کلاس مناسب، نسبتا مناسب بی تفاوت نسبتا نامناسب و نامناسب گردید. نتایج حاصله نشان داد که مناطق مناسب جهت احداث پارکنیگ شهر پاوه شامل مکانهای فعلی نسبت که بیانگر عدم تناسب توزیع این کاربری با سرانه استاندارد محاسبه شده و کمبود فضای مورد نیاز پارکنیگ به مساحت 15872 متر مربغ می باشد و مکان فعلی نه تنها جوابگوی حجم ترافیک شهری نیست بلکه در مکان مناسبی که بیانگر هم احداث نشده است و حدود 24/1 درصد از کل فضای شهری یعنی 54.6829 هکتار، اراضی مناسب براساس اراضی بایر و بناهای با کیفیت پایین در صورت جذب رضایت مالکین خصوصی اراضی و هماهنگی با شهرداری و همکاری مسولیت جهت احداث به پارکینگ تشخیص داده شده که نقشه نهایی مدل مکانیابی پهنه های مناسب ار جهت احداث ساخت پارکینگهای عمومی در نقاط مختلف شهر نشان می دهد.

Keywords:

مکانیابی , پارکینگ عمومی , سامانه اطلاعات جغرافیایی GIS فرآیند تحلیل سلسله مراتبی , منطق فازی , شهر پاوه