غلامرضا صبوحی - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری ،دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
صیاد ایرانی هریس - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری ،دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
پتروس ابوالحسنی - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری آمایش سرزمین دانشگاه پیام نور وزوان
مهدیس همتی - دانجشوی کارشناسی ارشد علوم جغرافیایی دانشگاه پیام نور پاکدشت

جاذبه های گردشگری از سرمایه های منحصر به فرد هر کشور و منطقه به شمار می رود که شناسایی طبقه بندی و برنامه ریزی آن جهت توسعه شهری دارایاهمیت بالایی است استان بوشهر به دلیل جاذبه های فرهنگی و طبیعی موقعیت منحصر به فردی در صنعت توریسم و گردشگری دارد. با توجه به اثرات مثبت گردشگری در اقتصاد و استعدادهای شهرستان دشتی در زمینه جذب گردشگر به علت برخوردرای از شرایط خاص اب و هوای خصوصا برخورداری از هوای مناسب در فصول سرد سال، دارا بودن سواحل زیبای خلیج فارس نزدیکی به کشورهای عربی حوزه خلیج فارس توسعه این صنعت می بتواند راهبرد مناسبی برای بهبود شرایط اقتصادی فقرزدایی و توسعه شهری منطقه باشد هدف تحقیق حاضر شناخت و برسی میزان تاثیر جاذبه های گردشگری طبیعی و جغرافلیایی در توسعه اقتصادی اجتماعی و فرهنگی شهرستان دشتی می باشد که با استفاده از روش توصیفی تحلیل و بکارگیری تکنیک سوات SWOT مورد تجزی و تحلیل قرار می گیرد جامع آماری در این تحقیق مردم شهرستان دشتی و گردشگران ورودی به این منطقه در نظر گرفته شده است یافته ای تحقیق نشان دهنده آن است که شهرستان دشتی به رغم برخوردار بودن از ظرفیت های بالای گردشگری در بخشهای تاریخی، فرهنگی و اکوتوریسمی با کمبود امکانات زیربنایی و رفاهی ضعف تبلیغات عدم برنامه ریزی مسئولین مربوطه مواجه است. از سویی وجود شرایط آب و هوایی مناسب در فصل در سال وجود سواحل خلیج فارس جهت جذب گردشگر، استفاده از پتانسیل زمین گردشگری منطقه گبند نمکی جاشک از جمله قابلیتهای توسعه گردشگری ان شهر هستند.

گردشگری، SWOT، توسعه شهری، خلیج فارس، شهر بوشهر