بررسی میزان فضاهای سبز شکل گرفته در توسعه های جدید شهری با استانداردهای موجود نمونه موردی کرمانشاه (گلستان)

رشد فزاینه جمعیت و توسعه بی حد حصر تکنولوژی و قرار گرفتن در عصر فرا صنعتی که جوامع بشری از یک طرف با محدودیت و کمبود فضای سبز شهری و از سوی دیگر با الودگی محیط زیست دست به گریبان هستند نقش و جایگاه فضاهای سبز را به دلیل برخورداری از ارزشهای فراوان و متنوع در جلوگیری از آلودگی های اجتناب ناپذیر کرده است در واقع گیاهان سومین بعد محیط طبیعی را تشکیل می دهند که ساختی پیچیده تر از اقلیم و خاک در کره خاکی پدیدار شده اند، عموما آنچه از فضای سبز در عملکردهای محیط شهری انتظار می رود وضعیت زیست محیطی و اکلوژیک ایجاد زمین تفریح و تفرج و زیباسازی و بهسازی محیط زندگی انسان است فضای سبز از دیدگاه شهرسازی و برنامه ریزان شهری با عنوان جزئی از بافت شهرها و بخشی از خدمات شهری ضرورت یافته است. که نمی تواند جدا از نیازهای جامعه شهری باشد امروزه فضای سبز در داخل شهرها، نقش پراهمیتی رادر زندگی انسانها دارا می باشند، تا بدان جا انسانها امروزی به ویژه جمعیت شهری به محض یافتن فراغتی به سوی جنگلها و فضاهای سبز روی می آورند نتایج حاصل از مطالعات نظری و موردی منطقه گلستان در استان کرماناشه نشان می دهد که به دلیل حاکمیت ساختار های سنتی مدیریت و برنامه ریزی دولتی، عملا این منطقه واکنشهای مناسبی در جهت برنامه ریزی فضایی نداشته و با کمبودهایی در این منطقه مواجه هستیم که یکی از آنها نبود فضای سبز در این منطقه می باشد چجرا که شرایط محیطی و جغرافیایی و نحوه استقرار واحدهای مسکونی تجاری و.. و عدم توان سیاسستهای توسعه ای با شرایط و امکانات محلی تاثیر فراونی در پراکنش شاخصها و خدمات ایجاد نموده است و برنامه ریزی شهری را در این منطقه با مشکل مواجه ساخته است.

Keywords:

فضای سبز , بافت شهرها , توسعه شهری , جدید , کرمانشاه