بررسی پتانسیل اکوتوریستی استان خراسان رضوی با شاخص بیکر

صنعت توریسم یکی از مهمترین بخشهای اقتصادی جهان است که در سالهای اخیر رشد فزاینده ای یافته است شاخصهای متعدی برای مطالعه اکوتوریستی از طرف دانشمندان پیشنهاد شده اس که امروزه در مطالعاتت آب و هواشناسی توریسم نیز مورد استفاده بوده و پایه اساس بسیاری از برنامه ریزی را تشکیل می دهد در پژوهش حاضر آسایش یا عدم آسایش انسان در استان خراسان رضوی براساس مدل زیست اقلیمی بیکر با استفاده از داده های 50 ساله (1960-2010) مورد بررسی قرار گرفت و بهترین زمان برای انجام فعالیتهای محیطی و گردشگری در این استان تعیین شد نتایج حاکی از آن بود که شاخص بیوکلیمایی مورد استفاده، توانایی آشکار سازی دوره های آسایش و عدم آسایش استان را دارند و با وجود تفاوتهغای جزیی، نمودهای نسبتا همگونی از اقلیم آسایشی این استان اراده می دهند بررسیهای نشان داد که با وجود تفاوتهای جزیی همه شاخصها نمودهای نسبتا همگونی از اقلیم آسایشی استان ارائه می دهند در مجموع فصل بهار از نظر اسایش انسانی براساس شاخص بیکر برای انجام فعالیتهای محیطی و گردشگری در استان مناسب است البته در این میان شهر مشهد به دلیل برکت وجود امام رضا مستثنی از این امر بوده و در تمام فصول سال گردشگری در عالیترین سطح خود قرار دارد.

Keywords:

خراسان رضوی , شاخص بیکر , اکوتوریسم , ریمن