محمدجواد امیری - استادایار دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران
پوپک پیرو - دانشجوی کارشنایس ارشد برنامه ریزی محیط زیست دانشگاه تهران

باتوجه به اهمیت منابع محیطی در حفظ اکوسیستمهای طبیعی و بقای بشر، حفظ این منابع و جلوگیری از تخریب آنهاامری ضروری خواهد بود نقش اکوسیتمها و ارزش آنها برای انسانها به طور قابلملاحظه ای شناخته شدهاست و با توجه به تقضای روزافزون مردم ب تفرجگاه ها و مراکز تفریحی، تحلیلهای اقتصادی و اجتماعی، امری ضروری است تعیین ارزش منابع و عناصر زیست محیطی به عنوان ابزار کلیدی به برنامه ریزان کشور کمک می کند تا نسبت به سیاستگذاری های درست استقرار کاربریهای مختلف در مناطق اقدام نموده و کاربری ها را با توجه به منابع موجود منطقه انتخاب نمایند باید توجه داشت که پایه و اساس ارزشگذاری زیست محیطی مبتنی بر دانش ارزشهای عناصر زیست محیطی و اکولوژیکی است بدین مفهوم که با اشتن ارزش منابع میتوان هزینه های الودگی های زیست محیطی و تخریب و تغییر کاربری را بصورت کمی دراورده و آنها را در کل بودجه مورد نیاز جهت ایجاد کاربری جدید یا اجرای پروژه های توسعه ای لحاظ نمود. با توجه به اینکه در شرایط کنونی دیگر نمی توان محیط زیست را یک کالای رایگان و بی بها تصور کرد لذا باید به گونه ای برنامه ریزی تصمیم گیری صورت گیرد که ارزش نهفته اقتصادی محیط زیست آشکا رو کمی گردد. بنابراین در این مقاله سعی شدهاست ضرروت ارزشگذاری و روشهایی ارزیابی محیط زیست که شامل روشایی که بر قیمت بازار مبتنی هستند روشهای بازارهای جانشین (ارزشگذاری براساس میزان رفاه، روش هزینه سفر) و همچنین به روشهایی که بر مصاحبه یا پرسشنامه روش ارزشگذاری مشروط پرداخته شده است و همچنین نیز به محدودیتهای ارزشگذاری در محیط زیت اشاره شدهاست.

منابع محیطی، ارزشگذاری اقتصادی، محیط زیست ، هزینه های زیست محیطی، روشهای ارزشگذاری