بررسی خشکسالی و تاثیر آن بر توسعه پایدار شهری اصفهان با استفاده از GIS

از قدیم الایام اناسن و زندگی او را سوی حوادث طبیعی مورد تهدید قرار گرفته است حوادث طبیعی هنگامی بعنوان مخاطره مورد بررسی و توجه قرار می گیرند که انسان و محیط زندگی او را تحت تاثیر خود قرار می دهد رشد جمعیت و ساخت سکونتهاگاه ها در مناطق پرمخاطره به ویژه در کشورهای کمتر توسعه یافته سالانه موجب خسارات مالی و جانبی زیادی در این مناطق می شود. خشکسالی پدیده ای طبیعی می باشد که به صورت دوره ای، در هر منطقه و با هر شرایط آب و هوایی اتفاق می افتد و بخشهای مختلف زندگی بشر را دستخوش تاثیرات منفی فراوانی می سازد. در این پژوهش به بررسی خشکسالی در 12 ایستگاه استان اصفهان با دوره آماری مشترک 10 سال (2000-2010) و تاثیر آن بر توسعه پایدار شهری پرداخته و با استفاده از اکسل و نرم افزار سیستم اطلاعات جغرافیایی نقشه پهنه بندی خشکسالی ترسیم شدهاست نتایج نشان میدهد در ایستگاه اصفهان ما شاهده بالاترین خشکسالی در بین ایستگاه های استان اصفهان می باشیم به طوری که بین سالهای آماری 195 تا 2010 میزان خشکسالی آن در حدود 73.33 درصد می باشد که خسارات زیادی در کشاورزی و اقتصاد منطقه داشته و توسعه پایدار شهری ان را تحت تاثیر قرار می دهد. با توجه به اینکه نطنز یکی از ایستگاه هایی است که در منطقه کوهستانی قرار گرفته ولیکن در طول 14 سال آماری دارای نه سال خشکسالی می باشد ایستگاه داران ا زنظر تداوم ترسالی و خشکسالی دارای نوسان بوده شدیدترین تداوم خشکسالی 1999 تا 2001 بوده و ترسالی 2002 تا 206 نشان دهنده حدود 53.33 درصد خشکسالی می باشد در کل میزان خشکسالی استان اصفهان از طرف غرب استان به طرف شرق افزایش پیدا می کند و باعث خسارات و تاثیرات زیادی در توسعه ی پایداری شهرهای استان اصفهان می شود.

Keywords:

خشکسالی , توسعه پایدار , سیستم اطلاعات جغرافیایی SPI , استان اصفهان