محمد ابراهیمی - کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهر دانشگاه تربیت مدرس
ولی الله بیگدلی - کارشنای ارشد اقتصاد انرژی، دانشگاه تربیت مدرس
نبی مرادپور - دانشجوی کارشنای ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه تهران

امروزه علاوه بر اینکه با روند رو به رشد شهرنشینی در کشور مواجه هستیم بخش عظیمی از انرژی مورد نیاز فعالیتهای انسانی درون شهرها به وسیله سوختهای فسیلی تامین می شود از طرفی استفاد ه از انرژی های پاک از جمله انرژی خورشیدی به دلیل آمده بهره برداری بودن، نداشتن آلودگی های زیست محیطی و همچنین فراوان بودن آن باعث شده که رقیب کاملاً مناسبی برای نیروگاه های سوخت فسیلی در تامین برق مصرفی شهرها و ساختمانها باشد. در این تحقیق استفاده از انرژی خورشیدی به منظور تامین بار الکتریکی مورد نیاز یک واحد مسکونی، با مصرف متوسط KWH400 در ماه، بر مبنای معیار «ارزش خالص فعلی» مورد ارزیابی قرار گرفت. روش مورد استفاده در این مقاله توصیفی تحلیل است نتایج نشان می دهد که اجرای طرح توسط خانوار دارای توجیه اقتصادی نیست اما اگر دولت این طرح را اجرا کند، توجیه پذیری می شود، همچنین در صورت استفاده از انرژی خورشیدی ماهانه 1.166.400 ریال در مصرف سوختهای فسیلی صرفه جویی شده و به میزان 28.000.000 ریال ماهانه از آلودگی های محیط زیست، که یکی از شاخصهای کیفیت زندگی در شهرها می باشد کاسته خواهد شد.

شهرنشینی، مصرف انرژی، ارزش خالص فعلی، انرژی پاک