ارزیابی شرایط اقلیم گردشگری با استفاده از مدل TCI (مطالعه موردی:شهرستان مغان، گرمی)

گردشگری یک قسمت از اقتصاد حساس به آب و هوا به حساب میآید و در مواردی به ویژگیهای اقلیمی وابسته میباشد و از این حیس هم در مورد تقاضای گردشکری، هم منشاء پیدایش، و هم عامل محدود کننده آن به شمار میرود. شهرستان مغان، گرمی واقع در استان اردبیل و شمال غرب ایران به دلیل موقعیت خاص مرزی، مستعد گسترش صنعت گردشگری میباشد، که این امر نیز نقش شرایط گردشگری یک قسمت از اقتصاد حساس به آب و هوا به حساب میآید و در مواردی به ویژگیهای اقلیمی وابسته میباشد و از این حیس هم در مورد تقاضای گردشکری، هم منشاء پیدایش، و هم عامل محدود کننده آن به شمار میرود. شهرستان مغان، گرمی واقع در استان اردبیل و شمال غرب ایران به دلیل موقعیت خاص مرزی، مستعد گسترش صنعت گردشگری میباشد، که این امر نیز نقش شرایط TCI و همچنین با بهرهگیری از سیستم اطلاعات جغرافیاییGIS همچنین با بهرهگیری از سیستم اطلاعات جغرافیایی گردشگران در شهرستان گرمی از دیدگاه زمانی و مکانی و با استفاده از دادههای اقلیمی 5 ایستگاه سینوپتیک استان اردبیل، برای مقایسه شرایط آسایش اقلیمی بین شهرستانها با شهر گرمی به صورت سالیانه در تمام طول سال بررسی گردیده است. در این بررسی پتانسیل های اکوتوریستی و آسایش زیست اقلیمی شهرستان گرمی با شاخص TCI ارزیابی شد. شاخص TCI نشان داد: که شاخص گردشگری شهرستان گرمی در تمام طول سال و هم در مقایسه با شهرهای دیگر استان دارای تنوع زیادی است. به گونهای که ایستگاهها از نظر دارابودن شرایط آسایشی برای گردشگران با سه کلاسه خیلیخوب و خوب؛ ناچیز – حاشیهای میباشد. که از این بین در مجموع میتوان گفت شهرستان مغان، گرمی از بهترین شرایط آسایشی و بیوکلیمایی نسبت به سایر ایستگاههای استان برخوردار میباشد، که فصل بهار و تابستان نسبت به پاییز و زمستان ایدهالترین شرایط برای گردشگری را برخوردار است ولی و شهرستان پارسآباد در رتبهی دوم قرار گرفته و از خوبترین شرایط آسایشی و بیوکلیمایی برخوردار میباشد. و استان اردبیل و شهرستانهای خلخال و مشکین شهردر مرتبهسوم قرار گرفتهاند، که از بدترین شرایط آسایشی و بیوکلیمایی برخوردارمیباشد

Keywords:

توریسم , آسایش اقلیمی , شهرستان گرمی , شاخص TCI