اثربخشی بازی درمانی زبان شناختی بر رشد آگاهی واج شناسی دانش آموزان دارای اختلال یادگیری املاء

مقدمه: شایع ترین مؤلفه اختلال بیان نوشتاری، نارسایی در هجی کردن )املاء( است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر بازی های زبان شناختی بر رشد آگاهی واج شناسی دانش آموزان دارای اختلال یادگیری املاءانجام شد. روش: از بین کلیه دانش آموزان دارای اختلال یادگیری املاء پایه اول دبستان ملائک در سال تحصیلی 94-95 در شهرستان شهریار، با توجه به مقطع تحصیلی، هوش، جنسیت و اختلال مورد نظر -تعداد 93 نفر با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و در دو گروه 15 نفره آزمایش و گواه قرار گرفتند. پژوهش حاضر به صورت پیش آزمون پس آزمون انجام شد و مداخله در 14 جلسه با استفاده از -بازی های زبان شناختی اجرا شد. به منظور بررسی هوش دانش آموزان از آزمون هوش وکسلر کودکان و برای بررسی میزان مهارت آگاهی واج شناسی دانش آموزان نیز از آزمون رشد زبان 3 استفاده شد. به منظور تجزیه -و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که تفاوت میانگین گروهی که بازی های زبان شناختی را دریافت کرده اند در مهارت های واج شناسی به لحاظ آماری معنی دار است ( p<0/01 (. نتیجه گیری: آموزش بازی های زبان شناختی بر بهبود مهارت های واج شناسی دانش آموزانی که مداخله را دریافت کرده بودند، اثربخش بود

Keywords:

بازی های زبان شناختی , آگاهی واج شناسی , اختلال یادگیری املاء