زینب السادات دستغیب - گروه برق، دانشکده مهندسی، دانشگاه فردوسی مشهد
مهسان توکلی کاخکی - گروه برق، دانشکده مهندسی، دانشگاه فردوسی مشهد
حبیب رجبی مشهدی - گروه برق، دانشکده مهندسی، دانشگاه فردوسی مشهد
محمدرضا اکبرزاده توتونچی - گروه برق، دانشکده مهندسی، دانشگاه فردوسی مشهد

در این مقاله روشی جهت طراحی آشکارساز بهینه کمپلکس QRS ارائه می گردد. در این آشکارساز ابتدا توسط یک فیلتر چند جمله ای خطی کمپلکس QRS یکسو و تقویت می شود و سپس یک آشکارساز تطبیقی، بیشینه سیگنال را پیدا می کند. پارامترهای فیلتر و آشکارساز به وسیله الگوریتم ژنتیک طوری انتخاب می شود که خطای تشخیص بر روی مجموعه ای از سیگنالهای قلب به کمینه مقدار خود برسد. از آنجایی که حجم اطلاعات مورد پردازش در هر نسل بسیار زیاد است ارائه روشی که به تعداد نسل کمتری جهت همگرا شدن احتیاج داشته باشد مورد توجه می باشد. بدین منظور در این مساله الگوریتم HGAPSO جهت سرعت بخشیدن به مرحله پردازش به کار گرفته شده و عملکرد آن از لحاظ سرعت همگرایی با الگوریتمGA مقایسه شده است. در نهایت نتایج به دست آمده از طراحی بر روی مجموعه ای از سیگنالهای ECG مربوط به پایگاه داده MIT-BIH مورد بررسی قرار گرفته است. تحلیل نتایج به خوبی گواه بر موفقیت روش پیشنهادی می باشد.

الگوریتم ژنتیک، الگوریتم ،PSO تشخیص دهنده تطبیقی، فیلتر چند جمله ای، کمپلکس ، QRS