غلامعلی مسرور - استادیار گروه مدیریت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد امیدیه ایران
فرزاد کهکی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد امیدیه، ایران
امین الهی فرد - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد امیدیه، ایران

جامعه ایران به دلیل اختلاف قومی و فرهنگی نیازمند زمینه های آموزشی بسیاری است تا بتواند از ارتباطات فرهنگی خوب و سالم برخوردار باشد و نوعی تعامل اجتماعی همراه با آرامش و آسایش اجتماعی را فراهم آورد. عدم مدارا و تحمل فرهنگی نسبت به قومیت های مختلف می تواند زمینههای شکل گیری تضاد، تفرقه و تبعیض را فراهم آورد که در این صورت هم جامعه اکثریت و هم اقلیت های قومی و دینی تحت تأثیر آثار منفی آن قرار می گیرند. در این راستا آموزش، خصوصاً در دوره دبستان که دوره شکل گیری ذهنیت ها و انگاره های اخلاقی و فرهنگی است. اهمیت بسیار زیادی دارد. این نوع آموزه های بین فرهنگی می توانند افراد جامعه را نسبت به تفاوت های فرهنگی هوشیار و آگاه سازد و فرهنگ مدارا و مسامحه را برای آنها درونی کند. آموزشی که بر اساس عدالت و احترام متقابل شکل گرفته باشد، پویایی و انعطاف فرهنگی را نیز سبب خواهد شد.

تنوع فرهنگی، نیروی کار، جایگاه ویژه بازار، مدیریت تنوع