علیرضا حاجی پروانه - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه مازندران
سیدعلی سیدیان - استادیارگروه مهندسی معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه مازندران

اعتبار یک شهر به شهروندانش است و نسبت ایده آل این دو، احساس تعلق خاطری است که نسبت به شهر وجود دارد.عدم انسجام نماهای شهری و آلودگی های بصری ناشی از آنها موجب آشفتگی و اغتشاش در ذهن مخاطب می شود وحس عدم رضایت و عدم دلبستگی در فرد ایجاد می کند. ازجمله مؤلفه های مؤثر بر ایجاد حس تعلق در فضاهای شهریمی توان به خاطره انگیزی، وجود بناهای تاریخی و استفاده از مصالح سازگار با اقلیم اشاره کرد، همچنین یکی ازراهکارهای دستیابی به حس تعلق مشارکت افراد در زیباسازی محیط زندگی شان است . به نظر می رسد توجه بهمؤلفه های اشارهشده و به کارگیری آنها در ساختمان های شهری در ایجاد حس دلبستگی و تعلق در مخاطبانشان تأثیربسزایی دارد و موجب پیوند عاطفی عمیق تر آنها با آن محیط می شود. لذا در پژوهش حاضر در ابتدا مفهوم حس تعلقبیان شده و سپس راهکارهای دستیابی به آن در محیط شهری مورد بررسی قرارگرفته است. محدوده موردمطالعه خیابانمدرس شهر بابل حدفاصل چهارراه گنجینه و چهارراه شهربانی می باشد. روش تحقیق از نوع توصیفی تاریخی و مطالعهموردی و جمع آوری اطلاعات به صورت مطالعات کتابخانه ای، مشاهده و پرسشنامه انجام گرفته است. نتایج به دست آمدهحاکی از آن است که جداره های خیابان ها در عین هماهنگی و تناسب و احترام به سبک معماری، ارتفاع و دیگر عواملساختاری یکدیگر، بایستی خوانایی و وضوح داشته و حس تداوم بصری و تنوع و خاطره انگیزی را به همراه داشته باشند.نتیجه ی این هویتمندی ایجاد حس دلبستگی و تعلق خاطر نسبت به شهر محل زندگی در افراد می شود.

حس دلبستگی، هویت، منظر شهری، شهر بابل