هومن جعفرپور - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات شاهرود
محمدرضا عبدلی - استادیار حسابداری واحد شاهرود دانشگاه آزاد اسلامی شاهرود ایران- نویسنده مسئول

امروزه مسأله تأمین مالی، یکی از مسائل مهمی است که هر شرکتی به نحوی با آن روبه رو است. در تصمیم هایتأمین مالی، شرکت، وجوه مورد نظر را در حال حاضر به کار می گیرد تا در آینده بتواند به تعهدات خود در قبال تأمین کنندگانمنابع مالی عمل کند. ازجمله مهمترین روشهای تأمین مالی در میان شرکت های سهامی فعال در بورس اوراق بهادار، وام هایبلندمدت بانکی و انتشار سهام عادی است. از سویی دیگر، شرکت ها زمانی در محدودیت تأمین مالی هستند که بین هزینه هایداخلی و هزینه های خارجی وجوه تخصیص داده شده، با یک شکاف روبه رو هستند. از دلایل عمده وجود اختلاف بین هزینهتأمین مالی داخلی و خارجی، عدم تقارن اطلاعاتی و مشکلات نمایندگی را می توان نام برد. در حالت وجود عدم تقارناطلاعاتی، سرمایه گذاران، اطلاعات چندانی در مورد وضعیت پروژه های سرمایه ای شرکت ها ندارند و بنابراین، برایسرمایه گذاری در چنین شرکت هایی، نرخ بازده بالاتری را طلب می کنند. مشکلات نمایندگی باعث بروز بی اعتمادی بینمدیران شرکت و سرمایه گذاران می شود. در این حالت، سرمایه گذاران نرخ بازده بالاتری را برای تأمین مالی پروژه هایسرمایه گذاری شرکت مطالبه می کنند. بر مبنای مطالب ذکر شده، می توان ادعا نمود که شرکت هایی که نارسایی های مربوطبه بازار سرمایه در مورد آن ها از شدت بیشتری برخوردار است، برای تأمین مالی پروژه های سرمایه گذاری خود، بیشتر بر منابعداخلی تکیه می کنند. با توجه به مطالب ذکر شده، در این مطالعه به بررسی و تبیین تئوریک مفاهیم محدودیت مالی و تأمینمالی و روابط آنان پرداخته می شود.

محدودیت مالی، تأمین مالی، تأمین مالی داخلی، تأمین مالی بیرونی