تحلیل و محاسبه نسبت شکل پذیری و ضریب رفتار در سازه های دال و دیوار

سرعت اجرای طرح و اهمیت مسائل اقتصادی در یک پروژه از موارد انکار ناپذیر در طول یک پروژه است. محدودیت های ارتفاعی سیستم های دال و دیوار باعث گردیده انبوه سازی این سیستم سازهای صرفه اقتصادی کمتری نسبت به سیستم های مشابه داشته باشد. حال آنکه در صورت کاهش شرایط محدودیت طبقات صرفه اقتصادی سیستم افزایش یافته و استفاده از این سیستم را در بین سرمایه گذاران با منحنی صعود همراه می کند. تحقیقات گذشته بر روی زلزله های صورت گرفته در آمریکای جنوبی بیانگر آن است که این سیستم سازهای کمترین میزان آسیب را نسبت به سیستم های مشابه بتنی داشته است.از آن جا که همه ی بلایای طبیعی و از جمله زلزله ماهیت تصادفی دارند، باید با رویکرد احتمالاتی به این مسئله نگریسته و با در نظر گرفتن کلیه عدم قطعیت ها، میزان ریسک آسیب مورد پذیرش در طراحی سازه های موجود را محاسبه کنیم. با توجه به گستردگی روزافزون این سیستم سازه ای در طرح های انبوه سازی مسکن، شناخت مکانیزم احتمال خرابی این سازه ها و بررسی رفتاری دیوارها و کوپله ها در زلزله های آتی برای طراحان سازه امری اجتناب ناپدیر است. این پژوهش در راستای تحلیل غیر خطی رفتار لرزه ای سازه های دال و دیوار با استفاده از تحلیل بار افزون 4 سازه با شرایط یکسان و ارتفاع متفاوت، تلاش می کند تا شکل پذیری، رفتار ارتجاعی و روند جابجایی سازه ها بر حسب نیرو را مورد بررسی قرار دهد. نتایج حاصله از تحلیل غیر خطی و بررسی منحنی نیرو تغییر مکان و ترسیم نمودار دوخطی، بیانگر تردشکن بودن و شکل پذیری کم این سازه ها می باشد. همچنین با افزایش ارتفاع، ضریب رفتار این سازه ها عموماً کاهشمی یابد. این تحقی میتواند سرآغاز بررسی و تحلیل آماری دقیقتری از سازه های دال دیوار با مشخصات اقلیمی و فنی متفاوت گردد.

Keywords:

سازه های دال و دیوار , تحلیل غیر خطی , شکل پذیری , ضریب رفتار , تحلیل بار افزون