سیدمحمدرضا موسوی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری،دانشگاه آزاد اسلامی واحدخمین،خمین،ایران
مهدی شریفی - عضوهیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد دورود،دورود،ایران

به طور تقریب حدود / از سرزمین ایران را ارتفاعات و قله های بلند تشکیل می دهند که دارای آب و هوای سرد کوهستانی می باشند. مسکن به عنوان انسانی ترین موضوع معماری، بازگو کننده شرایط اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و طبیعی حاکم بر جامعه در دوره مربوط به خود است. طی سالهای اخیر با توجه به رشد انبوه جمعیت و مشکلات کمبود مسکن، در طراحی خانه، بیشتر جنبه های اقتصادی مطرح است. مسکن امروزی برگرفته از الگوهای غربی و بدون رعایت مسائل منطقه ای و اقلیمی می باشد که نتیجه آن تبدیل خانه ها به خوابگاه و نداشتن آسایش و احساس بی هویتی است. بنابراین برداشتن گامیدر جهت کاهش مصرف انرژی در این قسمت که منوط به بهینه سازی راندمان حرارتی ساختمانها است میتواند منجر به صرفه جویی عظیمی در منابع محدود طبیعی باشد.در این مقاله روشهایی بسیار ارزان و اجرایی برای بهره بردن از شرایط اقلیمی در جهت تامین آسایش و همساز کردن معماری و اقلیم در داخل فضای زندگی معرفی شود. لذا با توجه به اهمیت این موضوع لازم است در طراحی مجنمع های مسکونی در اقلیم سرد و کوهستانی به موضوع اقلیم و همساز کردن معماری و اقلیم از طریق کاهش سطح نسبت به حجم خارجی،جهت گیری مناسب، فرم مناسب با اقلیم و محیط، استفاده از استراتژی های غیرفعال خورشیدی، استفاده از مصالح با ظرفیت حرارتی بالا و رنگ تیره و همچنین رعایت فاصله مناسب بین بلوک های مسکونی جهت جلوگیری از سایه اندازی استفاده کرد و مهمترین اصل، استفاده از آتریوم در ضلع جنوبی می باشد که در زمستان منبح انرژی و در تابستان مانند کولر )سامانه ترموسیفون(عمل می کند امید است این موارد در طراحی مجتمع های مسکونی این اقلیم مورد استفاده قرار گیرد.

معماری،پایداری، همساز با اقلیم، مسکن، مصرف انرژی، اقلیم سرد