کاربرد هواچاک ها در تشخیص هسته ها، رشد جانبی و تعداد قطعات چین، مطالعه موردی : میدان نفتی خویز

زاگرس یکی از کمربندهای چین خوردگی چین خورده - رانده ی دارای منابع هیدروکربوری است، بنابراین مطالعه ی جنبه های مختلف چین خوردگی در این کمربند برای بررسی مناطق تجمع مواد هیدروکربوری بسیار حائز اهمیت است. در چنین کمربندهایی چین خوردگی و گسلش به میزان زیادی الگوی آبراهه ها را تحت تاثیر قرار می دهند. به سطح نرسیدن گسل های مدفون و عدم شناسایی آن ها منجر به ناتوانی در تحلیل دقیق زمین ساختی چنین مناطقی می شود. تاثیر عملکرد این ساختارها بر سطح زمین به صورت فرازش و چین خوردگی باعث قطع شدگی، عمیق شدگی و انحراف کانال های رودخانه ای می گردد. این تاثیرات به نوبه ی خود منجر به ناهنجاری در الگوی آبراهه ها می شود. دراین حالت ریخت شناسی منطقه می تواند تا حدی در شناخت چنین ساختارهایی که در عمق فعالیت می نماید، موثر واقع شود. یکی از موضوعات قابل توجه در این منطقه، برری نحوه ی رشد جانبی تعداد قطعات و محل هسته های چین ها است. به منظور مطالعه ی این موضوع شاخص های کمی و کیفی متعددی ارائه شده است. در بین این شاخص ها مطالعه ی هواچاک هایی که به دلیل بالاآمدگی زمین ساختی در منطقه، در پاسخ به رشد جانبی تاقدیس دچار انحنا شده اند یکی از بهترین شاخص ها است. در این پژوهش با کمک نرم افزار Global Mapper هواچاک ها و آب چاک های تاقدیس خویز استخراج شد. بررسی کاهش ارتفاع انحنای هواچاک ها و آب چاک های حاکی از این موضوع است که این تاقدیس از سه هسته و سه قطعه تشکیل شده که هر قطعه در حال رشد جانبی به سمت شمال غرب و جنوب شرق است. نتایج حاصل با بررسی سایر معیارهای زمین ریختی هم خوانی دارد.

Keywords:

هواچاک ها و آب چاک ها , رشد جانبی , هسته های جنینی , میدان نفتی خویز