محمدرضا احمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی استخراج معدن، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) قزوین
رضا شکور شهابی - دانشیار دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) قزوین

یکی از مهم ترین پارامترها در طراحی معادن روباز، تعیین عیارحد بهینه می باشد. عیارحد بهینه منجر به بیشینه نمودن سود و یا بیشینه نمودن ارزش خالص فعلی می گردد. بیشینه نمودن ارزش خالص فعلی که در چند دهه اخیر مورد توجه قرار گرفته است، یک مساله برنامه ریزی غیرخطی می باشد. در دهه گذشته عیارحد بهینه براساس نظریه لین با احتساب عواملی همچون ظرفیت های هر یک از قسمت های مختلف معدن ( ظرفیت های استخراج از معدن، کارخانه تغلیظ، کارخانه تصفیه و بازار )، ارزش زمانی پول و توزیع عیار کانسار با استفاده از روش های تحلیلی تعیین می شده است. در حالات پیچیده به خصوص در حالاتی که تابع هدف دارای مرزهای تند باشد، روش های تحلیلی کارایی چندانی ندارند. در این مقاله به منظور تعیین عیارحد بهینه روش های حذفی پیشنهاد گردیده است. نتایج مطالعات نشان می دهد که تعیین عیارحد بهینه با استفاده از این روش ها از دقت و سرعت بسیار خوبی برخوردار است و از میان روش های حذفی نیز نسبت طلایی به علت سرعت بیشتر در اولویت قرار دارد.

عیارحد، عیارحد بهینه، بهینه سازی، ارزش خالص فعلی، روش های حذفی