جلال زکیئی - دانشجوی کارشناسی ارشد مکانیزاسیون، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رام
محمدامین آسودار - استادیار گروه ماشین های کشاورزی، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین
کیومرث صیادیان - کارشناس ارشد خاک شناسی، عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات آب و خاک، استان کرما
نواب کاظمی - کارشناس ارشد خاک شناسی، عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات آب و خاک، استان کرما

فرسایش خاک یک پدیده ای طبیعی و عمومی است که به عنوان یکی از مهم ترین آسیب های طبیعی برای زمین های کشاورزی به شمار می ورد. فرسایش خاک های زراعی در نتیجه اعمال رو ش های نامطلوب کشاورزی بوجود می آید . فرسایش آبی در مناطق مرطوب و پرباران، به ویژه در اراضی شیب دار و شخم خورده از اهمیت خاصی برخوردار می باشد . به منظور بررسی تأثیر شیب ، سیستم های خاک ورزی و روش های کاشت بر میزان فرسایش خاک در کشت گندم دیم، آزمایشی در استان کرمانشاه، سال 87-86 انجام گردید . این آزمایش، با طرح کرت های نواری خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی، شامل شیب در دو سطح ( 6 تا 8 و 10تا 12 درصد )، خاک ورزی در سه سطح (خاک ورزی مرسوم، کم خاک ورزی و بی خاک ورزی) و روش کاشت در سه سطح (دستی، کاشت با خطی کار موازی با شیب و عمود بر شیب) با سه تکرار انجام گردید . نتایج این تحقیق نشان داد که بی خاک ورزی نسبت به خاک ورزی مرسوم 28 و 35 درصد، کم خاک ورزی نسبت به خاک ورزی مرسوم 5 و 10 درصد به ترتیب رسوب و روان آب حاصل از بارندگی کمتری را داشت، همچنین کاشت با خطی کار موازی با شیب و کاشت با خطی کار عمود بر شیب به ترتیب 7 و 20 درصد رسوب، 9 و 40 درصد رواناب را کاهش داده است.

شیب، سیستم های خاک ورزی، روش های کاشت، فرسایش خاک، روان آب