عوامل کالبدی معماری: نقش آن در فضاهای درمانی و بهبود بیماران

در میان انواع فضاهای معماری، هیچ فضایی مانند مراکز درمانی در محل تلاقی دو مقوله ی علم پزشکی و هنر قرار نمی گیرد. پیشرفت های چشمگیر دانش پزشکی در طول قرن ها و افزایش و شیوع بیماری ها باعث شده که توجه و اهمیت فراوانی به فضاهای درمانی داده شود. به طور معمول عملکردگرایی در طراحی بیمارستان، بخش عمده ای از تفکر طراحی معماران را به خود اختصاص می دهد، به نحوی که توجه به کیفیات محیطی و تاثیرات چشمگیر آن بر روند درمان بیماران، سلامتی محیط کار پرسنل و در نهایت بهره وری اقتصادی آن به باد فراموشی سپرده می شود. بیمارستان یکی از سازمان های مهم ارائه دهنده خدمات بهداشتی -درمانی می باشد که با تسهیلات ویژه خود در بازگشت سلامت جسمانی و روانی افراد بیمار جامعه، آموزش نیروهای متخصص بخش بهداشت و درمان، پژوهش های پزشکی و در نهایت ارتقاء سطح سلامت جامعه نقش اساسی ایفا می کند. متأسفانه در کشور ما علم و هنر بیمارستان سازی تجربه طولانی ندارد و آنچه که می بینیم بیشتر اقتباسی است از آنچه در کشور های پیشرفته دنیا صورت گرفته است. در این پژوهش: تلاش محققین بر آن است تا تاثیر عوامل مختلف کالبدی از جمله رنگ، نور، فرم، جنس، تزئینات، فضای سبز و ... را در مراکز درمانی مورد بررسی قرار دهند. نتایج به دست آمده نشان دهنده این است که عوامل کالبدی معماری در روند بهبود و سلامت روحی و روانی بیماران بسیار موثر است.

Keywords:

عوامل کالبدی , معماری , بیمارستان , بیمار , فضای سبز , مراکز درماتی , سلامت