علیرضا سلیمانی - هیئت علمی دانشگاه پیام نور
نرمین آقایی - ارشد برنامه ریزی شهری دانشگاه معمار سینان استانبول
طاهر احمد زاده - لیسانس حقوق دانشگاه تهران

امروزه موضوع احیای بافت های مرکزی شهر ها و توسعه پایدار آن به صورت یک مسئله مهم در برنامه ریزی های شهری در آمده است.اتکای بیش ازحدشهرسازی مدرن به نیاز های حرکت سواره وغفلت از حفظ و ساماندهی فضاهای پیاده، افول ارزش های اجتماعی، فرهنگی ، بصری و کاهش کیفیت محیط شهری رادر این بافت ها به همراه داشته است.نشاط و سرزندگی یکی از مولفه های اصلی در طراحی شهری است که محیط های شهری سرزنده زمینه ساز تعاملات اجتماعی بین افراد جامعه افزایش سرمایه اجتماعی و توسعه اقتصاد خلاق میگردد.در کشور ما روز به روز پیاده روی وسرزندگی مردم در حال افول است.برای ترغیب عابرین پیاده به پیاده روی در مسیر ها، نیازمند بررسی خواست عابرین از این فضا ها می باشیم. محدوده مورد بررسی در منطقه 4 شهر ارومیه می باشد .در مطالعات طرح تفصیلی پروژه های درحال اجرا در این بخش، فقط شامل ساماندهی پیاده رو ها و تعویض سنگفرش موجود در آنها میباشد که با توجه به این امر پروژه های در حال اجرا و اجراشده در این مکان فقط بحث زیبایی پیاده رو ها را در نظر گرفته است.طبق شرایط موجود در این محدوده به بررسی سه سناریوی حداکثرA، ایجاد مسیر پیاده محور با تاکید برافزایش غنای بصری و فضای سبز، سناریوی حداقلC، ساماندهی مبلمان و جوی آبها و سناریوی میانهB ، ایجاد کف سازی مناسب در نظر گرفتن بخشی از مسیر برای عبور عابرین پیاده در معابر فرعی و کوچه های پر رفت و آمد محله، به روش AHP پرداختیم که با در نظر گرفتن معیارها سناریوی A با وزن نسبی 0.776 برترین سناریو می باشدو عمده مداخلات بر محله مورد نظر باید در حوزه رسیدگی به سرانه فضای سبز و ایجاد مسیر های مناسب پیاده روی باشد.

،AHP مسیر پیاده، غنای بصری، ارومیه