پوپک پیرو - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی محیط زیست ،دانشکده محیط زیست ،دانشگاه تهران
تورج نصرآبادی - استادیار دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران
لعبت زبردست - استادیار دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران
بهرام ملک محمدی - استادیار دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران

گسترش بیرویه جمعیت شهری و رشد شهرنشینی سبب افزایش مصرف منابع و آلودگی ناشی از آنها شده و از سویی دیگر الگوی خطی مصرف منابع در شهر، بدون بازخوردهای کمی وکیفی به سیستم شهری، نمود یک توالی خطی و کم بهره است. این رشد شهری منابع طبیعی را به سود خود به خدمت گرفته و باعث ایجاد اختلال در نظام محیط زیستی گردیده و به تبع آن ناپایداری محیط زیستی در شهرها نمود پیدا میکند. لذا هدف از این مقاله ارائه مفاهیم جدید در زمینه پایداری شهری بوده و به معرفی مدلهای پایداری به عنوان ابزاری کارآمد برای برنامهریزان و مدیران شهری میپردازد. در این مقاله ضمن بررسی نگرشهای توسعه پایدار شهری، بیان شده است که مدل متابولیسم شهری به علت کاهش مصرف منابع و کارایی مدیریت فرایندهای شهری میتواند، در راستای تبدیل جریان خطی مواد، کالا و زائدات به جریان چرخشی باعث افزایش زیستپذیری شهر و پایداری شهری گردد.

سیستم شهری، توسعه پایدار، شهر پایدار، مدل متابولیسم شهری