محمد منصور فلامکی - دکتری معماری، عضو هیئت علمی پردیس هنرهای زیبا دانشگاه تهران
بهنا آهوقلندری - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه مرمت و احیاء بناها و بافت های تاریخی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز

محله شهر به استناد اسناد تاریخی از قدیمی ترین و به سامان ترین محله های کرمان از کلیه اجزاء مرکز محله شهر تاریخی و بخش منسجم و بافت ارگانیک مسکونی برخوردار بوده است. شهر کهن کرمان از نظر زمین شناسی که در شرایط سختی پدید آمده، همبستگی ساکنان برای مواجهه با این شرایط سخت و بکار بردن اصول اقلیمی و اقتصادی این سرزمین، منظومه ارگانیکی خاص در شکل و گسترش همساز با این منظومه را بصورتی برخوردار از قدرت اقتصادی- اجتماعی و پایدار شکل داده است. روند رو به گسترش شهر بدون توجه به ذخیره ها و ارزش های اجتماعی- فرهنگی و کالبدی بافت تاریخی کرمان همزمان با تحولاتی که به منظور تأمین نیاز این گسترش در بافت تاریخی کرمان رخ داده است، به مرور بافت تاریخی کرمان را در مسیر رو به زوال و محو این ثروت فرهنگی- اجتماعی رهنمون میشود. تغییرات گسترده دهه های اخیر به بهانه گسترش شهر و شبکه زیرساخت و خدماترسانی به آن در کرمان، این محله و مجموعه محلات وابسته به آن را نیز بینصیب نگذاشته است و از همگسیختگی نظام منسجم محله و بافت کالبدی- فرهنگی آن را در پی داشته است. بررسی روند شکل گیری کرمان و محله شهر و تأثیر شیوه گسترش شهر و اثرگذاری های پیاپی سیستم پویای شهر در حال تغییر و تحول بر آن و بررسی وضعیت کنونی بافت محله شهر بر اساس شاخص های توسعه پایدار میتواند به آسیب شناسی و یافتن فضاهای گمشده این محله، در روند رو به زوال آن بیانجامد.

بافت تاریخی، محله شهر، توسعه پایدار، باززندهسازی بافت تاریخی