نرگس علی نژاد - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی منابع طبیعی- محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه بیرجند
سیدسعیدرضا احمدی زاده - دانشیار گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه بیرجند

توسعه سریع اقتصادی و افزایش نیاز بشر به بهره برداری از طبیعت باعث افزایش فشار بیش از حد به محیط زیست گردیده و طبیعت را با خسارات غیر قابل جبران مواجه کرده است. ارزیابی اثرات زیست محیطی فرایندی جهت بررسی و مطالعه ی پروژه ها می باشد که در آن با شناسایی آثار ناشی از پروژه بر محیط فیزیکی- شیمیایی، بیولوژیکی، اقتصادی- اجتماعی و فرهنگی می توان میزان تأثیر برمحیط زیست را شناسایی نمود تا برنامه ریزان بتوانند بر اوضاع محیط پروژه اشراف داشته و امکان کنترل و پایش مداوم نیز برایشان فراهم آید.طی دهه ی 1960 حفاظت از محیط زیست به صورت موضوع مهمی در جهان درآمد و به دنبال آن در دهه ی 1970 با تصویب قانون حفاظت محیط زیست در ایالات متحده ی آمریکا ارزیابی اثرات زیست محیطی پروژه ها کم کم جای خود را در قوانین باز کرد و از آن به بعد برای انجام فعالیت های مشخصی باید ارزیابی اثرات زیست محیطی صورت می گرفت.با وجود مطالعات زیادی که تاکنون در خصوص ارزیابی اثرات زیست محیطی پروژه ها انجام گرفته هنوز روشی واحد و برنامه ریزی شده در جهان برای پروژه ها تعیین نشده است، از اینرو در ارزیابی پروژه ها با توجه به شرایط روشی خاص برگزیده می شود که این روش با توجه به محدودیت زمان، بودجه، اطلاعات در دسترس، پیشرفت نرم افزاری و همچنین ماهیت متفاوت هر پروژه به کار برده می شود.هدف از این مطالعه بررسی روش های مختلف ارزیابی اثرات زیست محیطی رایج در ایران شامل: فهرست ها، تجزیه و تحلیل سیستمی، روی هم گذاری صفحات، روش کارشناسی و ماتریس هاست و توجه به این نکته که هر روش جهت ارزیابی ضمن داشتن ویژگی های خاص خود، نقاط قوت و ضعف، به اطلاعاتی خاص نیاز داشته و برآورد میزان تأثیر بر محیط زیست درهر روش نیز متفاوت بوده، ضروری می باشد.

اثرات زیست محیطی، ارزیابی، روش های ارزیابی، محیط زیست، ماتریس