حسن دیواندری - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه شهید باهنر کرمان
علی صنعتی
سیدحسن حجی آبادی - دانشکده مهندسی نفت و پتروشیمی، دانشگاه حکیم سبزواری

در سالهای اخیر افزایش حفر چاه های نفت و گاز توسط شرکت های حفاری در ایران افزایش بی رویه آلودگی محیط زیست را به همراه داشته است. در طی عملیات حفاری آلودگی های تولید شده درگودال های آتش و گل (جهت دفع پسماندها، مواد زائد و کنده های حفاری)، نفوذ سیالات حفاری به سازنهای زیرزمینی و دیگر موارد می توانند به محیط زیست آسیب جدی وارد کنند. در صنعت تلاش می شود که بیشترین بازده و کمترین میزان آلودگی با حداقل هزینه کرد اقتصادی محقق گردد. با فشرده سازی و ایزوله نمودن کنده ها، تصفیه گل، استفاده مجدد از گل حفاری و از همه مهمتر استفاده از آن در مصارف دیگر می توان به کاهش آلودگی های زیست محیطی و همچنین کاهش هزینه های حفاری کمک نمود. از این رو انجام مطالعات کاربردی و توسعه ای در زمینه شناخت، طبقه بندی، تعیین امکان استفاده مجدد، بازیافت، کاهش، تصفیه و کنترل و در نهایت ارائه روش های جامع مدیریت پسماندها در این مناطق از اهمیت خاصی بر خوردار است. اجزای سیالات حفاری باید طوری انتخاب شوند که هر گونه تخلیه گل و یا کنده های حفاری دارای حداقل تاثیر ممکن بر روی محیط زیست باشند. سلامت کارگران دکل نیز مهم است، و سیالاتی که انتخاب می شوند باید حداقل خطرات بهداشتی را داشته باشند. در این مقاله سعی شده راه کارهای اساسی برای این مشکلات ارائه شده و به آلودگی های ناشی از صنعت حفاری (فلزات سنگین، حفاری دریا، حفاری مغار نمکی) بپردازیم و اثرات زیست محیطی گل حفاری و روشهای تصفیه پساب حفاری را مورد بررسی قرار دهیم

دفع پسماند، هزینه های حفاری، بازیافت، مدیریت پسماند