محمدرضا دهشیری - استادیار علوم سیاسی دانشکده روابط بین الملل

این مقاله تلاش دارد با روشی توصیفی تحلیلی رویکرد سازمان همکاری و توسعه اقتصادی به مطالعات میان رشته ای را در عرضه آموزش عالی بررسی و واکاوی کند پژوهش حاضر ضمن بیان برنامه ها و سیاست های سازمان مزبور در عرصه آموزش عالی سیر تحول میان رشته ای گرایی به فرارشته ای گرایی را در مطالعات و پژوهش های این سازمان به بحث می گذارد و پس از بررسی دقیق و ژرف نگری درباره دلایل گرایش آن به مطالعات فرارشته ای شاخص های گذار از میان رشته ای گرایی ساختاری به فرارشته ای گرایی رفتاری موانع فراوری آن را تجزیه و تحلیل می کند مقاله با این نتیجه گیری به پایان می رسد که این سازمان گذار از میان رشته ای گرایی ساختاری به فرا رشته ای گرایی رفتاری را مبنای سیاست گذاری و جهت گیری آموزشی و پژوهشی خود در عرضه آموزش عالی قرار داده است به گونه ای که ضمن بالا بردن توانمندی ها نوآوری ها مهارت ها و خلاقیت های دانشجویان و افزایش درک عینی آنان از اوضاع و نیازهای اجتماعی و شغلی زمینه های حضور موفق و سازنده دانش پژوهان در بازار کار حرفه ایی و پاسخگویی موثر آنان به نیازهای جامعه خود را فراهم آورد

آموزش عالی،توسعه پایدار،جامعه دانایی محور،سازمان همکاری و توسعه اقتصادی،فرارشته ای گرایی رفتاری،مطالعات میان رشته ای،میان رشته گرایی ساختاری،نوآوری