تورج زینی وند - استادیار دانشگاه رازی

پس از آنکه دانش ادبیات تطبیقی، چالشها و محدودیت های خاص مطالعات تاریخی - فرهنگی و جریان اثبات گرایی تأثیر و تأثر مکتب فرانسه را پشت سر گذراند، مطالعات میان رشته ای از سوی رماک و ولک به عنوان قلمروی نوین در این حوزه مطرح گردید. این عرصه ی پژوهشی تازه، پایانی بر تک گویی، انزوا و تجزیه گرایی علوم انسانی، بویژه ادبیات، در پیوند با دیگر هنرها و دانشهای بشری موسیقی، نقاشی، عکاسی، سینما، فلسفه، سیاست، جامعه شناسی و .بوده و ادبیات را به عنوان ماده ای برای دیگر هنرها، دانش ها، گفتمان ها و معارف بشری تبدیل نموده است. نگارنده ی این جستار، ضمن بررسی «چرایی » پیدایش مطالعات میان رشته ای در حوزه ای ادبیات تطبیقی، به نقد و تحلیل «چگونگی » پژوهش های روشمند دراین قلمرو نیز پرداخته است. از این رو، برای تحلیل کمی و کیفی استنادهای پژوهش، برخی از پژوهش های تطبیقی این قلمرو نیز مورد نقد و ارزیابی و استناد قرار گرفته است

ادبیات تطبیقی، مطالعات تاریخی – فرهنگی، مطالعات میان رشته ای، نقد، دانش، هنر