سبک زندگی آموزش گران علوم انسانی در محیط های دانشگاهی ایران از آرمان های دینی تا واقعیت های سازمانی

سبک زندگی پدیده ای است که باورها، ارزش ها، دانش ها و صلاحیت های فردی را در موقعیت های اجتماعی فردی متبلور میکند. سبک زندگی، بخش حقیقی تمدن های بشری را میسازد و البته به شکل ساده و خطی حادث نمیشود. تبلور درونیات آدمیان، یعنی سبک زندگی، به طور جدی متأثر از موقعیت عمل آنان است و زمان و مکان آن گونه که در ادراک شخص ساخته میشود، بستر عمل او را شکل میدهد. با آنکه بنیاد اصلی سازنده سبک زندگی شخص دیندار، دین است، اما تحقق آن برای اشخاص فعال در سازمان ها، متأثر از واقعیت جاری حیات سازمانی است؛ که در قالب قوانین و مقررات عمل میکند و به انواعی از سبک زندگی منجر میشود. سه شکل مواجهه بین باورها و ارزشها دینی با واقعیت های سازمانی قابل تصور است: انطباق کامل؛ انطباق نسبی و عدم انطباق. در هر کی از اشکال مذکور، گونه ای از سبک زندگی در موقعیت های دانشگاهی جلوه مینماید، که سبک زندگی آموزشگران دانشگاهی نامیده میشود

Keywords:

سبک زندگی , سبک زندگی آموزشگر دانشگاهی , دانشگاه , فرهنگ دانشگاهی , دانشگاه یبودن