رضا اکبری - استادیار دانشگاه امام صادق (ع)

در هر زبانی توصیفاتی وجود دارد که فرد یا شی معینی را متبادر می کند. «نویسنده بوستان» توصیفی در زبان فارسی است که به سعدی اختصاص دارد. «پایتخت ایران» و «رئیس جمهور کنونی ایران» نیز دو توصیف هستند که اولی مختص تهران و دیگری مختص دکتر احمدی نژاد است. چنین توصیفاتی که مختص فرد یا شیء معینی هستند «توصیفات معین» نامیده می شوند. در زبانی فارسی معین بودن یک توصیف غالباً از سیاق کلام معلوم می گردد برای مثال، کلمه ی «مدیر مدرسه» در جمله ی «مدیر مدرسه در هفته ی گذشته به مکه رفت» یک توصیف معین است در حالی که همین کلمه در جمله ی «مدیر مدرسه با رأی معلم ها انتخاب می شود» یک توصیف معین نیست. در اکثر زبان ها برای اشاره به توصیف معین از کلمه یا علامت به خصوص استفاده می شود، برای مثال در زبان انگلیسی از کلمه ی «the» و در زبان عربی از حرف «ال» استفاده می شود. اما در این زبان ها هم این علامت ها عمومیت ندارند و باید دقت کرد تا توصیف های معین اشتباه نشوند. برای مثال به جمله ی زیر توجه کنید.