سنجش میزان ارتباط بین توجه به نیازهای ساکنین و بهبود خوداتکایی بارضایتمندی سکونتی دربلندمرتبه ها مسکونی

برجهای مسکونی به عنوان پیچیده ترین و اساسی ترین عملکرد درعرصه معماری قرن بیستم به حساب می اید و میتواند تاثیرات بسیارزیادی بررفتار و روابط ساکنین داشتهب اشد برجها مسکونی سکونتگاهی است برای تعداد زیادی افراد و خانواده ها که دراکثر موارد درطراحی یک بلندمرتبه مسکونی فقط توجه به طراحی محلی برای زندگی افراد بوده و توجه به بهبود و رفع نیازهای اساسی و روزمره ساکنین همچون ارامش تفریح امنیت رفاه سلامت و... ساکنین موردتوجه قرارنگرفته است احساس رضایت ازیک محیط ازانجا که بسیارمهم و تاثیر گذار است که میتواند سبب تاثیرات مثبت محیط درروند روابطی که درآن محیط درحال شکل گیری است گردد بنابراین این مطالعه سعی دارد که درآن محیط درحال شکل گیری است گردد بنابراین این مطالعه سعی دارد بابررسی تعاریف و مدلهای مختلف ارایه شده دررابطه با رضایتمندی سکونتی و عوامل تاثیر گذار بربهبود خوداتکایی دربلندمرتبه های مسکونی فهرستی ازمتغیرهای موثر را باتوجه به تجربه کشورمالزی و مطالعه برروی رضایتمندی و نیازهای ساکنین درمجتمع مسکونی ای پی اس شیراز ازطریق پرسشنامه تدوین نماید

Keywords:

بلندمرتبه های مسکونی , نیازهایساکنان , رضایتمندی سکونتی , بهبود خوداتکایی , واحدهمسایگی و مشاع