اصغر عبدلی - عضو هیئت علمی دانشگاه لرستان
سعید دالوند - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری دانشگاه آزادبروجرد
امین دالوند - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد اسلامی بروجرد
پژمان دالوند - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی دانشگاه آزادبروجرد

امروزه بارشد روزافزون جمعیت شهرها ازیک سو و افزایش قیمت زمین ازسوی دیگر روی اوردن انسان به ارتفاع دربسیاری ازشهرهای پرجمعیت جهان به امری اجتناب ناپذیر مبدل شده است ازاین رو بشر همواره به دنبال یافتن راهکارهایی برای کاهش اثرات منفی زندگی درارتفاع برسلامت فردی و اجتماعی خویش بوده است ازمهمترین عواملی که میتوانند درکاهش این اثرات نقشی اساسی ایفا کنند فضاهای بازوجمعیدرمجتمع های مسکونی هستند فضاهای جمعی یک مجتمع مسکونی بلندمرتبه اگر ازطراحی مناسب برای تجمع ساکنین برخوردار باشد میتواند به مکانی های برای تعامل و تبادل نظر ساکنین مبدل گردد این فضاها را میتوان به نوعی درامتداد فضاها و عرصه های زندگی خصوصی افراد دانست که وجود آنها دریک مجتمع مسکونی حیاتی است این پژوهش بااین فرض پیش میرود که باافزایش تدریجی ارتفاع میزان تعاملات اجتماعی ساکنین کاهش می یابد برای ازمون فرضیه مجتمع مسکونی پزشکان خرم آباد به عنوان نمونه موردی انتخاب گردید و تاثیر تدریجی ارتفاع برروی روابط و تعاملات ساکنین این مجتمع مسکونی مورد بررسی قرارگرفت

ارتفاع ، مجتمع های مسکونی ، فضاهای جمعی ، تعاملات اجتماعی ، امنیت شهر