بررسی عملکردی بادگیر جهت رسیدن به آسایش برودتی درمعماری ایرانی دراقلیم گرم و خشک

یزد دارای آب وهوایی گرم و خشک وبیابانی است و نوسان دما درتابستان و زمستان حتی درشب و روز بالا و متغیر است و این یکی ازویژگیهای اب وهوایی منطقه به شمار میرود معماری بومی این منطقه ساخت وساز و طراحی مساکن طوری است که بیشترین میزان آسایش را برایساکنین فراهم اورده است و هوای گرم و ناراحت کننده محیط کمتر به درون این مساکن نفوذ نموده و ساکنان آن کمتر ازنوسانات درجه حرارت اسیب می بینند معماران برای رسیدن به حداسایش درگذشته براساس تجربه طراح هایی را ابداع و اجرا نموده اند که امروزه ما دربافت های قدیمی این شهرها مشاهده میکنیم ازعناصرکالبدی شاخص درمناطق گرم و خشک ایران میتوان به بادگیر اشاره کرد ساخت بادگیرها یکی ازمهمترین اثار و شاهکاربرجسته مهندسان و معماران ایرانی می باشد که نقش بسیارمهمی را درتهویه فضاهای درونی ساختمان بصورت طبیعی و بدون مصرف انرژی داشته است دراین مقاله به بررسی عملکردی بادگیر درجهت اسایش سرمایی شهریزد پرداخته شده و هدف ازآن بازنگری به معماری سنتی ایرانی و کارایی آن درمعماری امروز است روش بررسی و پژوهش درنگارش این مقاله براساس مطالعه کیفی صورت گرفته و همچنین بصورت توصیفی تحلیلی می باشد

Keywords:

شهریزد , بادگیر , آسایش برودتی , جریان هوا , تهویه طبیعی