بهرنگ بهرامی - استادیارگروه مهندسی طراحی محیط زیست دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران
زکیه عمرانی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی طراحی محیط زیست دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران

پیشینیان خردمند ما تجربیات موفقی درحفظ ارزشهای طبیعی و ایجادتعادل درارتباط انسان و شهر باطبیعت داشته اند شهرهایی چون یزد و اصفهان باغ شهرهایی چون نیشابور و محلات مجموعه های زیستی کوهستانی نظیر کنگ درمشهد و اورامان تخت درکردستان نمونه هایی ازاین رابطه متعادل هستند متاسفانه اکنون چنددهه است که میراث و ثروت طبیعی شهرهای ما ازجمله باغها رودخانه ها رود - دره کوه ها اراضی پایکوهی تپه های درونشهرها چشمه ها دریاچه ها و سواحل دریاها و... زیرفشار توسعه انفجاری شهرها و درفقدان قوانین حمایتی و طرح های حفاظتی - بهره برداری کارا یکی پس ازدیگری درحال نابودی هستند درحالیکه این نابودی روندی رو به تزاید گرفته است طرح های جامع تفصیلی موضوعی موضعی و طراحی شهری بادیدگاه توسعه گرا نتوانسته اند درحفاظت محیط زیست شهری به احیا و ارتقا کیفیت این میراث و ثروت شهرها نقش موفقی داشتهب اشند افزایش جمعیت شهرنشین جهان به ویژه درکشورهای درحال توسعه همچون ایران سبب رشد سریع محدوده فیزیکی شهرها شده است این امر منجر به اثرات منفی جبران ناپذیری ازجمله کاهش اراضی کشاورزی تخریب محیط زیست و الودگیهای زیست محیطی میشود به منظور جلوگیری و کاهش این اثرات لازم است که فرایند شهرنشینی و روند توسعه فیزیکی شهرها بطور مداوم و ازتمام جوانب محیط زیستی پایش شود

کوهساران ، طراحی پایدار ، چالشهای طراحی محیط ، توسعه ، حفاظت