غلامعلی بهزادی - استادیاردانشگاه شمال
رضا بهزاد - دانشجوی مقطع دکترا، دانشگاه علم و صنعت
ابراهیم نبی زاده گنگرج - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه غیرانتفاعی شمال

تعیین ماتریس تقاضای سفر، از جمله داده های پایه در برنامه ریزی حمل و نقل می باشد. استخراج این ماتریس بوسیله آمارگیری و انجام مصاحبه با شهروندان یا پرسش نامه که مستلزم صرف وقت، هزینه و نیروی انسانی زیادی می باشد، صورتمی گیرد. بدین جهت روشهای برآورد تقاضا بر مبنای اطلاعات شبکه مورد توجه قرار گرفته است. در این روشها با در اختیار داشتن اطلاعاتی شامل: حجم، زمان سفر و ظرفیت مربوط به کمانها و ماتریس تقاضای اولیه می توان ماتریس تقاضایی رابرآورد کرد که تخصیص آن به شبکه حجم های مشاهداتی را باز تولید کند. در این مقاله تابع هدفی بر مبنای کاهش هزینهسفر ارائه گردیده است که در آن پارامتر زمان سفر مسیرها از عدم قطعیت برخوردار است که این عدم قطعیت با فازی سازی زمان سفر در مدل اعمال شده است. هدف از ارائه مدل جدید، حذف فرایند تکراری تخمین ماتریس مبدا مقصد با استفاده از –واقعی نمودن زمان سفر مسیرها و در ادامه افزایش همگرایی مدل برای شبکه های واقعی در مقیاس بزرگ و پیچیده با اعمال تغییرات اندکی در شرایط مدل اولیه است. برخلاف اکثر مدل های ارائه شده که شامل یک مسئله بهینه سازی دو سطحی میباشند، این مدل به عنوان یک مدل یک سطحی ارائه شده است. در این مقاله فرایند تعیین کوتاهترین مسیر با استفاده از نرم افزار Transcad ، صورت گرفته و بهینه سازی تابع هدف با استفاده از CPLEX انجام شده است. مسئله بهینه سازی برای شبکه فرضی به نام شبکه کریدور صورت پذیرفته و ماتریس تقاضای محاسباتی به شبکه تخصیص داده شده و اختلاف حجم مشاهداتی و محاسباتی تعیین گردیده است. تعداد دفعات تکرار برای جواب بهینه در مدل ارائه شده نسبت به سایر مدل ها به شدت کاهش یافته است.

تخمین ماتریس مبدا مقصد، حجم ترافیک، منطق فازی، – CPLEX