آزاده شورگشتی - دانشجوی کارشناسی ارشد صنایع غدایی دانشکده مهندسی شیمی دانشگاه صنعتی امیر کبیر تهران ایران
بابک بنکدارپور - استاد دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی امیرکبیر تهران ایران
الهام عبداله زاده شرقی - استادیار پژوهشکده انرژی گروه محیط زیست پژوهشگاه مواد و انرژی کرج ایران

هدف اصلی این پژوهش بررسی تاثیر تغییرات بار آلی ورودی OLR از طریق کاهش زمان ماند هیدرولیکی HRT و افزایش غلظت COD خوراک روی عملکرد بیوراکتور غشایی MBR غوطه ور هوازی حاوی لجن فعال در حذف آلاینده های موجود در پساب واقعی کارخانه روغن نباتی VOW و گرفتگی غشا بود. برای رسیدن به این هدف در طور 130 روز ملیات MBR در زمان ماند لجن SRT ثابت بی نهایت در 3 فاز پیوسته، HRT از 48 ساعت به 12 ساعت کاهش و COD خوراک از mg L-1 (فرمول در متن اصلی مقاله)به افزایش یافت. نتایج آزمایشات نشان داد که بازده حذف متوسط O&G و غلظت آن در خروجی فاز 1، 2،3 عملیات MBR به ترتیب (فرمول د ر متن اصلی مقاله) در حالت پایدار با تغییر OLR کاهش ناچیزی داشته و مقدار آن از (فرمول در متن اصلی مقاله) کاهش یافت. همچنین غلظت متوسط COD کاهش ناچیزی داشته و مقدار آن از (فرمول د رمتن اصلی مقاله) کاهش یافت. همچنین متوسط COD در حالت پایدار در خروجی فاز 1،2،3 عملیات MBR به ترتیب و (فرمول در متن اصلی مقاله) بود که از مقدار استاندارد خروجی پساب برای تخلیه مستقیم به آبهای سطحی و چاه همچنین برای مصارف کشاورزی و ابیاری کمتر بود. کدورت پساب خروجی در طول 130 روز عملیات MBR محدود NTU بود. با افزایش OLR، غلظت COD و O&G مایع داخل راکتور افزایش یافت و اما تغییرات محصولات محلول میکروبی SMP داخلی بیوراکتور متغیر بود. همچنین در طول زمان عملیات MBR گرفتگی غشا دیده نشد و مقدار TMP تنها یک رشد تدریجی آهسته از 0/2 تا 1/1 کیلوپاسکال داشت نتایج حاصل از این پژوهش نشان دهنده پتانسیل بسیار خوب MBR هم از نظر عملکرد حذف و هم از نظر گرفتگی غشا در تصفیه VOW بود.

بیوارکتور غشاییMBR هوازی، پساب روغن نباتی، VOW، بار آلی ورودی OLR زمان ماند هیدرولیکی HRT، تصفیه بیولوژیکی ، گرفتگی غشاء