محمدامین بوجاری - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشکده مهندسی شیمی دانشگاه تربیت مدرس
سیدمرتضی ضمیر - استادیار دانشکده مهندسی شیمی ،دانشگاه تربیت مدرس

بیوارکتور چکنده یکی از متداول ترین و موثرترین راه های کنترل آلاینده های در بین روش های زیستی محسوب می شود. با توجه به این که فاز آبی در بیوارکتورهای چکنده دائما در حال گردش است، انتقال جرم ترکیبات آلی آب گریز به مشکل روبرو می شود، همچنین باتغییر ناگهانی غلظت، عملکرد سامانه به شدت تحت تاثیر قرار می گیرد با اضافه شدن یک فاز آلی به بیوراکتور که تحت عنوان بیوراکتور دو فازی توزیعی شناخته می شود، علاوه بر تمایل بالا و افزایش نیروی محرکه برای ترکیبات آب گریز و اکسیژن، توانایی غلبه بر بازدارندگی ناشی از تغییرات ناگهانی غلظت آلاینده، افزایش می یابد. در این پژوهش عملکمرد یک بیوراکتور چکنده دو فازی- توزیعی پر شده از نسبت حجمی 1 به 1 با استفاده از جمعیت میکروبی برای حذب تولوئن در شرایط پیوسته مورد بررسی قرار گرفت . در شرایط پیوسته زمان اقامت بین 90 و 45 ثانیه در غلظت های ورودی 1 تا 2/5 گرم بر مترمکعب در نظرگرفته شده بیشینه ظرفیت حذف تولوئن به 120 گرم بر مترمکعب رسید.

ترکیبات آلی فرار آب گریز، انتقال جرم، روغن سیلیکون ، بیوراکتور چکنده