مجتبی پارسا نسب - دانشجوی دکتری مدیریت دولتی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)
غلامرضا قاسمی - دانشجوی دکتری مدیریت دولتی و عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نور واحد الیگودرز

از تازه ترین مباحث توسعه در جهان کنونی «نظریه حکمرانی خوب» است تاجاییکه سازمان ملل و صندوق بین المللی پول حکمرانی خوب را کلید معمای توسعه می دانند. حکمرانی خوب از جمله موضوعاتی است که در دو دهه اخیر توجه محافل علمی و بین المللی جهان را به خود معطوف نموده است. نخستین گزاره در نظریه حکمرانی این است که تنها مردم یک کشور می توانند برای توسعه نسخه بنویسند و هیچ تجویزی بدون در نظر گرفتن شرایط بومی ، تاریخی و اجتماعی جامعه مفید نخواهد بود کوچک سازی دولت در رویکرد حکمرانی خوب به توانمند سازی دولت تبدیل شده است و همچنین اداره دولت از روش مدیریت عمومی به حکمرانی عمومی تبدیل شده است. محققان حکمرانی خوب را با رویکردها ( فرایندی، لیبرالیستی و سوسیالیستی )، ابعاد ( سیاسی، اقتصادی و انسانی ) و اهداف ( توسعه اقتصادی، توسعه سیاسی و توسعه پایدار انسانی )گوناگونتعریف نموده اند شاخص های حکمرانی خوب عبارتند از: 1 - شاخص حق اظهارنظر و پاسخگویی 2 - شاخص ثبات سیاسی 3- اثربخشی دولت 4- شاخص کیفیت قوانین و مقررات 5- شاخص حاکمیت قانون 6- شاخص کنترل فساد در این مقاله ضمن مروری برادبیات و پژوهش های انجام شده در زمینه حکمرانی خوب، ضمن نگاهی گذارا بر وضعیت حکمرانی خوب در ایران ، به بررسی آخرین وضعیت ایران طبق آمارهای سازمان ملل در این زمینه می پردازیم.

حکمرانی خوب، شاخص های حکمرانی خوب ، وضعیت حکمرانی خوب در ایران