آزاده شادمهر - دانشکده توان بخشی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی تهران - ای
شهره جلایی
طاهره قوی بنیه جویباری

مفصل ران از جمله مفاصلی است که به طور شایعی دچار ضایعات و صدمات گردیده و در بسیاری از موارد نیاز به انجام تست های اندازه گیری دامنه حرکتی در آن وجود دارد. اهمیت اصلی تست های کلینیک ارزیابی دامنه حرکتی مفاصل از آنجا ناشی می شود که در حقیقت این قبیل تستها وسیله ای سریع، ارزان و در دسترس جهت قضاوت درمانگر از سیر بهبودی مفصل و نیز صحت درمانهای انتخابی وی می باشند. در این تحقیق که از نوع توصیفی - تحلیلی است در 60 تن از زنان سالم با میانگین سنی 1/8 -/+ 22/17 سال به مقایسه میزان دامنه حرکتی روتیشن داخلی و خارجی مفصل ران در وضعیت های مختلف این مفصل پرداخت و تکرار پذیری این تست ها نیز مورد بررسی قرار می گیرد. به این ترتیب که نمونه ها در دو وضعیت نشسته با فلکشن 90 درجه ران و خوابیه با اکستنشن صفر درجه ران تحت اندازه گیری حرکات روتیشن داخلی و خارجی ران به شکل اکتیو و پاسیو قرار گرفتند. ابتدا قابلیت تکرارپذیری (Reliability) تستها از نظر تغییر اندازه همبستگی بین دو تکرار به فاصله یک هفته، با استفاده از ضریب همبستگی اسپرمن مورد بررسی قرار گرفت و نشان دا که در تمامی موارد، اندازه گیری گونیامتری دارای قابلیت تکرارپذیری بوده است (P>0.05 , r<0.90). سپس شاخص های مربوط به آمار توصیفی و تحلیلی در کلیه حرکات در دو اندام تحتانی راست و چپ با استفاده از آزمونهای T-test زوجی، Wilcoxon , Mann-Whitney مورد بررسی قرار گرفت و مشخص شد که حرکت پاسیو روتیشن خارجی و داخلی در هر دو پا در دو وضعیت فلکشن و اکستنشن ران تفاوت معنی داری ندارد ولی حرکات اکتیو روتیشن خارجی و داخلی پای چپ و راست در دو وضعیت فوق تفاوت معنی دار داشته و میانگین دامنه این حرکات در حالت اکستنشن ران به طور معنی داری بیشتر از فلکشن ران می باشد.

مفصل ران، دامنه حرکتی،‌روتیشن، وضعیت مفصل، بیومکانیک