مجتبی انصاری - دانشیار دانشکده هنر، دانشگاه تربیت مدرس،
مهسا بشیری - دانشجوی دکتری معماری، دانشگاه تربیت مدرس

اسکان مجدد اجباری به روندی غیرقابل اجتناب اطلاق میشود که توسط توسعهدهندگان انجام میشود و دلایل گوناگونی دارد که ازآن جمله احداث پروژههای توسعهای است. هنگامی که اسکان مجدد اجتناب ناپذیر است، فعالیت های اسکان مجدد باید در راستای برنامه های توسعه پایداربوده و منابع جهت سرمایه گذاری کافی برای توانمند کردن افراد رانده شده در اثر پروژه فراهم شود، زیرا در غیر این صورت، توسعه که در سطح کلان دارای منافعی برای مردم است، برای راندهشدگان تبعات منفی بسیاری از جمله از دست دادن معیشت به دنبال خواهد داشت. با این حال، با توجه به نبود قانون و یا چارچوب مشخصی در کشور در مورد اسکان مجدد، کاستی هایی ناشی از عدم برنامه ریزی در این گونه مداخلات در سطح روستاهای کشور مشاهده می گردد. در این مقاله داده ها و اطلاعات بهدست امده دررابطه با برنامه های عملیاتی و چارچوب های اسکان مجدد ناشی از توسعه به روش توصیفی تحلیلی جمعبندی شده و در نهایت فرایندی جهت برنامه ریزی اسکان مجدد ارائه شده است. این روند شامل سه مرحله - اصلی شناخت پروژه، کاهش و اجتناب از اسکان مجدد تا حد امکان و برنامه ریزی جهت اجرای اسکان مجددهای اجباری در صورت لزوم، است.

اسکان مجدد اجباری، توسعه، برنامه عملیاتی، چارچوب اسکان مجدد