بررسی نقش سرمایه اجتماعی در نوسازی و بهسازی بافتهای فرسوده مطالعه موردی: بافت فرسوده شهر بجنورد

ساختمان ها و کلیه فضاها و بافت های تاریخی شهرها، ارائه کننده هویت، تاریخ و فرهنگ آن ها هستند و حتی اهمیت این موضوع گاه در سطح هویت ملی مطرح میشود. اما در سالهای اخیر و با پیشرفت روزافزون علوم و فنون وتوسعه صنعتی، شهرهای تاریخی بیش از سایر شهرها تحت تأثیرنتایج متأثر از این پدیده بوده اند. اهمیت سرمایه اجتماعی در فرآیند بهسازی و نوسازی شهری به عنوان ظرفیت های درونی و ثروت های پنهان درمحلات، یک اقدام غیر متمرکز و از بالا به پایین است. در این پژوهش بررسی نقش سرمایه اجتماعی در بهسازی و نوسازی بافت فرسوده شهر بجنورد به روش توصیفی - تحلیلی پرداخته شده است . روش گردآوری اطلاعات از نوع کتابخانهای بوده است. این پژوهش به دنبال تبیین رابطه الگوهای مداخله در بافت فرسوده و شاخصهای سرمایه اجتماعی در شهر بجنورد میباشد و به بررسی وضعیت کالبدی، اجتماعی، اقتصادی و زیست بافت فرسوده بجنورد و همچنین نقش سرمایه اجتماعی در بهسازی بافت پرداخته و نتایج حاصل از بررسیها نشان میدهد که این بافت از لحاظ کالبدی ، اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی با مشکلاتی از قبیل؛ فرسودگی بناها، کاربری نامناسب زمین، مسئله عدم امنیت، مسئله مشارکت، مشکلات خدمات و تسهیلات و تجهیزات شهری روبرو میباشد که با ارائه راهکارهای لازم میتوان به بهبود نقش سرمایه اجتماعی در این بافت کمک کرد.

Keywords:

بهسازی و نوسازی , بافت فرسوده , سرمایه اجتماعی , شهر بجنورد