تأملی بر چگونگی استفاده از تکنولوژی معماری در مواجهه با تداوم هویت در معماری ایران

در کشور ما ورود تکنولوژی به عرصه معماری و استفاده نادرست از آن چالشهای فراوانی را ایجاد نموده است. معماری گذشته ما با هویتی مستقل و متعالی، به خوبی پاسخگوی مسائل و نیاز مادی و معنوی مردمان این سرزمین بود؛ اما معماری معاصر ما در پاسخگویی به همان مسائل ناکارآمداست. لذا در این مطالعه به بررسی مطالبی پرداخته شده که با موضوع استفاده از تکنولوژیهای نوین در راستای تداوم هویت ایرانی در معماری،مرتبط است: ابتدا مفهوم هویت و مهمترین عناصر سازنده آن )تاریخ و سنت( مورد بررسی قرار گرفته، و نظرات مختلف معماران معاصر دستهبندی و تشریح شده است. سپس تأثیر ورود تکنولوژی بر هویت معماری ایران و همچنین رویکردهای برخورد با مسئله تکنولوژی بیان گردیده؛ و با بررسی ادبیات موضوع چهارچوبی جهت تبیین چیستی هویت معماری ایرانی و نقش سازه در آن، ارائه گشته. در انتها نظر ده متخصص پیرامون سازگاریتکنولوژیهای نوین با هویت معماری ایران، از طریق پرسشنامه تحلیل؛ و پیشنهاداتی ارائه شده است. بسیاری از بحرانهایی که در مورد گسست هویت ذکر میگردد، به نحوه بکارگیری تکنولوژی ارتباط دارد، و نه خصوصیات ذاتی آن. در راستای استفاده کارآمدتر از فنآوری، لازم است اقداماتی برای طراحی و ساخت تکنولوژیهای نوین جهت تجلی وجوه معنایی والا و معنوی و همچنین انطباق با خصوصیات بومی صورت گیرد.

Keywords:

فنآوری معماری , تکنولوژی , هویت , معماری ایرانی