شیما محمدیان - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه آزاد واحد سنندج

هدف مقاله حاضر پرداختن به مقوله تاثیرات نور و رنگ برمحیط های اموزشی کودکان در جهت ارتقای یادگیری انها می باشد یادگیری، بخش مرکزی زندگی هر فرد است. حتی زمانی که به آن فکر نمی کنیم نیز اتفاق می افتد؛محیط هاییادگیری از عناصری تشکیل خواهند شد که در کنار هم معنادار می شوند. ویژگی هاو کیفیت های هر کدام از این عناصر در شکل گیری رفتارهای مختلف مؤثر میباشند.به عقیده صاحب نظران تعلیم و تربیت، در یک نگاه سیستمی، چگونگی معماری مدارس و عناصر تشکیل دهنده آن مثل رنگ، نور، صدا، تجهیزات و جز آن می توانند در کنار سایر عوامل آموزشی و تربیتی اثرات قابل توجهی بر فراگیران و دانشآموزان باقی گذارند. از سوی دیگر رنگ به عنوان اساسی ترین جلوه فضاهای آموزشی و پرورشی می تواند در کارایی درونی دانش آموزان موثر باشد. محققانروانشناسی محیط، با مطالعه الگوهای رفتاری کودکان در محیط های آموزشی به مواردی مؤثر، از قبیل اندازه مدرسه، رنگ،نورپردازی و... که نقش عمده ای در افزایش یادگیری دارند، برخورده اند که در جریان مقاله، به بررسی دقیقترخواهیم پرداخت .روش تحقیق این نوشتار توصیفی تحلیلی است که برای اخذ اطلاعات از مطالعات کتابخانه ای و از مقاله های منتشر شده در سایت های معتبر، استفاده شده است.

روانشناسی رنگ و نور ، روانشناسی محیط و کودک ، محیط های اموزشی