پژمان نظری - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری معماری دانشگاه گیلان واحدبین الملل

معماری نتیجه و حاصل فرهنگ جامعه است پس شکل ومحتوای موردنظر نمی تواند بیگانه ازمفاهیم مرتبط با فرهنگ و هنرایران زمین باشد لازم به ذکر است که درهردوره تاریخی ازکشورمان معماری خاصی منطبق بافرهنگ زمان خود ارایه شده است باورود عناصرفرهنگی دیگر کشورها بخصوص کشورهای غربی فرهنگ و درپی آن هویت جامعه ایرانی دستخوش تغییراتی شده است که متاسفانه به زمینه ی معماری ایران بی توجهی شده است امروزه بادرنظر گرفتن افزایش جمعیت و نیاز به طراحی و ساخت درکشورمان و باتوجه به مشکلات معماری امروزه میهنمان نیاز به ساخت بناهایی داریم که بتوانند ازجریان کمرنگی ارزشها و مفاهیم فرهنگی دریک معماری ریشه دار و پویا کاسته و پاسخی مناسب به نیازهای روز جامعه دهد آنچه دراین راستا دردرجه اول اهمیت دارد زمینه است زمینه به مثابه رویدادی است که عناصرشهری دردرون آن شناخته و ساخته و پرداخته میشود درزمینه گرایی دیدگاهی است که علاوه برجنبه های صرفا کالبدی به تدریج ابعادانسانی و جنبه های فرهنگی اجتماعی و تاریخی نیزدرآن موردتوجه قرار میگیرد مقاله حاضر سعی به تبیین نقش و جایگاه زمینه گرایی درراس نظام برنامه ریزی و طراحی دارد تاضمن توضیح اجمالی معیارهای زمینه گرایی و استخراج دستورالعمل های طراحی ازاین رویکرد به شرح آن بپردازد واهمیت توجه به این مبحث را مشخص کند روش تحقیق کیفی و روش گرداوری اطلاعات کتابخانه ای و میدانی است

زمینه گرایی ، فرهنگ ، تاریخ ، کالبد ، اقلیم