امیر بنی اسدی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری ، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات،گروه معماری، تهران،ایران

معماری و موسیقی ایرانی دو هنر اصیل هستند که هریک با ابزارهای خاص خود به اشکال متفاوت ظاهر میشوند و به طریقی از قوه احساس ودرک انسان استفاده میکنند ولی در ماهیت هر دو یکی هستند و تفاوتی از حیث هدف نهایی که تجلی زیبایی است یافت نمیشود. بر همیناساس،راهکارهایی برای فضای ایدهآل اجرای زنده موسیقی ایرانی با توجه به معماری غنی ایرانی همواره هدفی آرمانی بوده است.در این پژوهش باهدف شناخت ویژگیهای صوتی اتاق موسیقی عالی قاپو به عنوان تنها نمونه موردی در حال حاضر، با استفاده ازروش اسنادی وکتابخانهایی و تجزیه و تحلیل قوانین مربوط به آکوستیک طراحی شنودسرا به ویژه مسایل مربوط به فضای اجرای موسیقی ایرانی میپردازیم. نتایج نشان میدهد با توجه به فرم هندسی پلان و طراحی سطوح داخلی تالار به صورت ناهموار و فرورفتگیهای دیوار و سقف با هدف جلوگیری از وقوع امواج ایستا وپخش یکنواخت صدا در تمام تالار و همچنین با در نظرگرفتن نوع تندرونده بودن موسیقی ایرانی از لحاظ اجرا، به نظر میرسد اتاق موسیقی عالی قاپو شرایط ایدهآل برای اجرای زنده موسیقی ایرانی را بدون وسایل الکتروآکوستیک دارا میباشد

عالی قاپو، موسیقی ایرانی،آکوستیک، شنودسرا، اجرای زنده