مجتبی غفاری - کارشناس ارشد معماری (گرایش معماری)، استادیار دانشگاه

بحران انرژی یکی از مهمترین مسائلی است که در عصر حاضر دامن گیر بسیاری از جوامع شده است. منابعسوختهای فسیلی، که مهمترین منبع تولید انرژی بشر در حال حاضر می باشد، رو به پایان است.با توجه به محدودیتهایموجود، تنها استفاده از روشهای درست مصرف، بهینه سازی مصرف انرژی و بکارگیری انرژی های نو میتواند بحران انرژیرا مهار و محیط زیست را سالم نگاه دارد. از جمله این انرژیهای تجدیدپذیر و پایدار، انرژی خورشیدی است. امروزهمعماری پایدار با تأکید بر موضوع بحران انرژی و پشت سر گذاشتن تجربیات اولیه در زمینه معماری مصالح هوشمند، بهسوی تکامل گام برمیدارد.به علت افزایش هزینه استفاده از سوخت های فسیلی و نگرانی های محیطی، گرایش بهاستفاده ازموادی با توانایی ذخیره مقدار قابل توجهی انرژی گرمایی رو به افزایش است. به نظر می رسد طراحی و استفادهاز مصالح هوشمند در معماری، راه حلی مناسب جهت ارتقای کیفیت زندگی و در راستای کاهش مصرف انرژی معرفیگردد. وجود مصالح و سیستم های سازه ای هوشمند در پیشرفت ایده کنترل هوشمند ساختمان ها نقش اساسی داشتهاست. ساختمان های هوشمند این قابلیت را دارند که با تغییر شرایط محیطی نسبت به تغییرات، عکس العمل نشان داده،امنیت و آرامش را در جهت توسعه پایدار برای ساکنین ساختمان فراهم آوردند. در مقاله حاضر، پس از مروری بر مفهومپایداری و معماری پایدار، به بررسی نقش معماری هوشمند در رسیدن به اهداف پایداری می پردازیم و در پایان ایننتیجه حاصل می شود که هوشمندی بنا، موجب استفاده بهینه از ساختمان و صرفه جویی اقتصادی ،کاهش مصارفانرژی ساختمان و افزایش آسایش انسان ها شده و در نتیجه باعث ایجاد ساختمان هایی پایدار می گردد و می توان از اندر جهت پیشرفت معماری پایدار استفاده نمود. لذا در این مقاله با شناساندن مزایای مصالح و مواد هوشمند و نحوهآشنایی این مصالح به طراحان و استفاده کنندگان؛ امید است که معماران را در بکارگیری این مصالح که مهمترین مزیتآنها بهینه سازی و مدیریت هوشمند انرژی است ترغیب نماید.

معماری پایدار، تکنولوژی ساخت، مصرف بهینه انرژی، مصالح هوشمند