علی فرقانی کسمائی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری منظر، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد نور
مارال دلفان اباذری - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری منظر، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد نور

شهرها به عنوان پدیده هایی پویا که مدام در حال تحول بوده و به عبارت دیگر، تنها عنصر ثابت در آنها«تغییر» است، از دو بعد اصلی؛ کالبدی (شکلی) و محتوایی (معنایی) برخوردارند. به همین نسبت، تاثیراتی که محیط های شهری بر شهروندان و بازدید کنندگان از آنها بر جای می گذارند، بر دو جنبهه اساسی انسانی؛ حواس مادی و روحیات آدمی قابل بررسی است. منظر شهری نیز که وضعیتی متغیر و متداوم را از نظرگاه تا فضای زندگی در برابر مخاطاین قرار می دهد، مجموعه ای از نشانه ها را در خود جای داده است. این وجهنشانه ای امکان قرائت و ادراکی بی واسطه و بدون مفسر را برای اهالی شهر به وجود می آورد. در هنگام گذرافراد از یک فضاى شهرى، عوامل محیطى مختلفى، ذهن آنها را به خود مشغول مى کنند. هر چند احساساتو شرایط درونى انسان ها، در نوع نگاه ایشان به محیط، تاثیر زیادى دارد، اما تجربه ثابت کرده است که تأثیرمحیط و فضاى اطراف نیز (منظر شهری) در ایجاد واکنش های انسان ها تشدید و یا کاهش احساسات لحظهاى تاثیر قابل ملاحظه اى دارند. این مقاله می کوشد با مدد رویکرد نشانه شناسی، به تحلیل و تفسیرراهکارهای طراحی منظر شهری پرداخته و رابطه دلالتی نشانه های موجود را با اصول روانشناسی محیط، بهنحوی علمی و تحلیلی، تایین سازد. در نهایت نوشتار پیش رو بر آن است به این پرسش ها پاسخ دهد کهچگونه منظر های شهری را با مفاهیم انسانی و روانشناسی طراحی کنیم؟ اهمیت روانشناسی محیط در طراحی چیست؟

محیط های شهری، منظر شهری، روانشناسی محیط، نشانه شناسی