ابراهیم ثمین شریفی میاوقی - دانشجوی دکتری معماری دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اردبیل
مسعود یوسفی - دکتری معماری ، عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اردبیل

معماری سبز به انگلیسی Green Architecture یا معماری پایدار یکی از گرایشها و رویکردهای نوین معماری است کهدر سالهای اخیر مورد توجه عده زیادی از طراحان و معماران معاصر جهان قرار گرفته است. این معماری که برخاسته ازمفاهیم توسعه پایدار می باشد در پی سازگاری و هماهنگی با محیط زیست یکی از نیازهای اساسی بشر در جهان کنونیاست.هدف از ایجاد ساختمانهای سبز بهبود یافتن آب و هوا ، جلوگیری از اتلاف انرژی مصرف شده جهت سرمایش وگرمایش و جلوگیری از اثرات منفی ساخت و ساز بر محیط زیست است. طراحی سبز عملی است برای حل مشکلات کهطی آن منابع طبیعی قبل بعد و طی پروسه تولید و ساخت به کمترین حد آسیب می بیند به علاوه در مسیر این عملمصالح باید مفید بوده عمر مفید طولانی داشته و قابل بازگشت به چرخه طبیعت باشند. چیزهای با طول عمر زیاد هممفیدند و هم بزرگترین مانع علیه اسراف و ضایعات، و این بهتر از استفاده مجدد یا بازیافت آنها است. در این مقاله ابتدا بهچیستی معماری سبز پرداخته ایم و سپس اصول کلی حاکم بر معماری سبز را بیان نموده ایم.

معماری سبز، معماری پایدار، پایداری ، کاهش مصرف انرژی