معماری بایونیک، ادراک انسان از طبیعت

انسان از آن هنگام که چشم گشود و پا به عرصه زندگی گذاشت طبیعت را عنصری لاینفک در زندگی و راهنمایی بدونمنت برای پیشرفت و همراهی با خود یافت. طبیعت، محیط دربرگیرنده انسان است و می تواند در تأمین نیازهای انسان ازپایین ترین مرتبه تا مراتب متعالی تر نقش آفرین باشد. انسان در تأمین نیازهای بیولوژیک و حیاتی خود به طبیعت بسیاروابسته است، زیرا طبیعت منبع اصلی غذا، هوا، پوشاک و حتی مصالح مورد نیاز برای سرپناه بشر است. پس از این مرحلهو تأمین این خواسته های نخستین، انسان با الهام از طبیعت برای تولید مایحتاج خود و توجه به قوانین و الگوهای موجوددر آن در ابداعات و نوآوریهای خود از آن بهره برد. این موضوع با آغاز قرن بیست و یکم و رشد روزافزون رایانه هاجایگاهی خاص یافته و اندیشه های معماری را نیز تحت تأثیر قرارداده است. پژوهش حاضر در ابتدا به تعریف علم بیونیکو رابطه آن با معماری و سپس به بررسی نمونه های الهامات بشر از طبیعت از قرون گذشته تا به امروز می پردازد. اینرابطه گاه به صورت برداشت از الگوهای طبیعی به منظور طراحی فرم و صورت ساختمانها بوده وگاه از الگوهای حرکتی ورفتاری و زیستی گیاهان و جانوران به منظور طراحی سازه ها و ساختارهای بناها استفاده شده است.

Keywords:

طبیعت , ساختارهای طبیعی , بیونیک , معماری بیونیک